تا خدا، آن سوی دریای خدا

سیر ابدی

نمی دانم این سیر ابدی

و این کشف و شهود و مستی بخش

که هر روز و هر دم مرا

در این اقیانوس اعظم و بی کرانه و بی انتهایی

که خلسه و جذب و مراقبت و تامل و اشراق می نامند

ولی نام دیگری دارد

و نام ندارد که در نام نمی گنجد،

فروتر می برد و غرقه تر می سازد.

تا کجاها می کشد و تا کجاها می رسم؟

تا خدا و آن سوی دریای خدا

تا کجا؟

آن سوی هر سویی

تا چه می دانم؟

اما می دانم تا منزل مرگ خواهم رفت

و می دانم که مرگ منزلی در نیمه ی راه است.

آیا از آن سوی مرگ نیز سفری خواهد بود؟

کاشکی باشد!

کاشکی از پس امروز بود فردایی!


از معلم شهید دکتر علی شریعتی +

دفترهای سبز

2 دیدگاه دربارهٔ «تا خدا، آن سوی دریای خدا»

  1. شکرخدا گودرزی

    سلام.خسته نباشید.
    مطلبی با عنوان شعر چیست ترجمه ی دکتر شریعتی در مجله ی صحنه شماره 68 پاییز 88 به چاپ رسیده، به نظر می رسد در ویرایش نهایی دقت لازم صورت نگرفته است.در ابتدای مطلب داخل گیومه این مطلب آمده است”اسم، در قبال شیء که جوهر است عوض را می نماید”
    به نظرم عوض غلط است ، منظور عرض بوده!
    در صورت درست بودن نظر بنده برای تنویر افکار خواننده با مجله تماس بگیرد ودر خواست اصلاح مطلب را بفرمایید.
    ضمنأ مطلب صحیح را برای من ایمیل نمایید.
    سپاس

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *