دكتر عبدالحسين خسروپناه
بيش از صد سال است كه جوامع مشرق‌زمين با گذشته‌ي قرون وسطايي و سير تحولات مغرب‌زمين و انتقال آن به جهان نوين آشنا شده‌اند اين بيداري، متفكران مسلمان را در روند نوگرايي و پاسخ به پرسش‌هاي متنوعي از جمله علل انحطاط و عقب‌ماندگي قرار داد و جريان‌هاي روشنفكري را در كشورهاي اسلامي ظاهر ساخت. شريعتي از معدود شخصيت‌هاي علمي قبل از انقلاب اسلامي ايران است كه در جريان روشنفكري ديني، گام‌هاي بلندي برداشت و در باب چيستي، رسالت، ويژگي‌ها و آفات روشنفكري، مطالب فراواني را نگاشت. وي دانشوري دردمند، متدين و بسيار پر جنب‌وجوش بود. پرسش از غفلت و سير قهقرايي مسلمين و توجه به غرب‌زدگي و حضور دين در عرصه‌ي اجتماع و نقش و كاركرد دين در زندگي بشر و رابطه تجدد و دينداري، از مهم‌ترين دغدغه‌هاي دكتر شريعتي به شمار مي‌رود، به همين جهت شناختن و شناساندن شريعتي در اين عصر نيز از تكاليف متفكران مي‌باشد و اينك انديشه‌هاي آن متفكر فرزانه را در ابواب ذيل گزارش مي‌دهيم.