دانلود کتاب پیروان علی و رنج‏هایشان

دکتر علی شریعتی: امشب قرار بود که استادم و پدرم که هر چه هستم و هر چه دارم از اوست، درباره‏ی علی و رنج‏هایش صحبت کند. دوستان از من خواستند که این چند دقیقه‏ای را که تا مراسم احیا مانده من حرف بزنم. ولی من نمی‏دانم در چنین لحظه‏ای و در چنین شبی چه حرفی باید زد. برای من خیلی مشکل است امشب صحبت کردن. فکر کردم جای موضوع سخنرانی که «علی و رنج‏هایش» بود از «پیروان علی» و «رنج‏هایشان» صحبت کنم.و چه رنجی بزرگ‏تر از این که ملتی عاشق علی باشد و عاقبت یزید را داشته باشد؟ و چه رنجی بالاتر از این که کسانی که می‏بینیم در چه سطحی از معنویت، از آگاهی، از منطق و از انصاف هستند باید از علی و از مکتب علی سخن بگویند و مردم را با مکتب علی آشنا کنند؟ و چه رنجی بالاتر از این که در این دنیا یک ملتی، یک گروهی هست که مارک علی بر پیشانی سرنوشتش خورده و از فقر، از خواب، از تخدیر، از تفرقه و از کوتاه‏اندیشی، و از بدبینی، ضعف و ذلت رنج ببرد؟

و چه رنجی بالاتر از این که الآن می‏بینیم نسل قدیم ما که به علی و به مذهب علی وفادار مانده، قدرت زایندگی خودش و حرکت خودش را از دست داده، به جمود و توقف دچار شده، و نسل آینده را نمی‏تواند به تاریخ و فرهنگ و مذهب علی پیوند دهد و آن‏چه را که شهدای بزرگ شیعه و علمای بزرگ شیعه و بزرگان و فداکاران و مردم عاشق شیعه به این نسل سپرده‏اند را نمی‏توانند به نسل بعد از خود انتقال دهند. این نسل کهنه می‏شود. فرسوده می‏شود و شده است! و دارد رو به زوال می‏رود و دارد می‏میرد. و جانشینش پوچی، و جانشینش فقر معنوی، و جانشینش جهل و بریدگی و گسستگی با گذشته است. و با علی!

الآن در شرایط خاصی هستیم. هیچ شبی، هیچ لحظه‏ای به‏تر از این شب و این لحظه نیست که چنین مسأله‏‏ای مطرح شود. البته نه در چنین فرصتی و نه توسط کسی چون من. ولی چه باید کرد؟ به هر حال چنین پیش آمده. من فرصت این را ندارم و حال این را ندارم که خیلی با احساس حرف بزنم و خیلی با منطق و شمرده حرف بزنم. فقط شما از هر کلمه‏ی من، مجموعه‏ی دردی را که در پشتش انباشته است بفهمید.

فرصتی است که از دست می‏رود. یک نسل وسط بین نسل آینده و گذشته وجود دارد. همه‏ی امید ما و سرمایه‏ی ما همین است. همین گروهی که هنوز در جست‏وجوی مذهب خودشان هستند و هنوز دغدغه‏ی شناختن مذهب خودشان را دارند. و هنوز دوست دارند که علی را، چهره‏ی راستین علی را بشناسند و مذهب علی را بشناسند و راهش را و مکتبش را بشناسند. اما آن‏چه که بر آن‏ها عرضه می‏شود، برایشان قابل قبول نیست. فردا این نسل متوسط، واسطه میان نسل گذشته و آینده، فرهنگ مذهبی ما و فرهنگ استعماری آینده، نسلی که به هر حال پیوسته به یک روح مذهبی بوده و نسل گسسته‏ای که پوک و پوچ پرورده خواهد شد، این نسل واسطه وجود دارد. این نسل همیشه نیست. این گروه همیشه نخواهند بود. این را به شما عرض کنم که ده سال دیگر، پانزده سال دیگر، بیست سال دیگر، اگر حسینیه‏های ارشادی وجود داشته باشد در این مملکت، و بگذارند که وجود داشته باشد، و به‏ترین برنامه‏ها را هم برای جوانان و تحصیل‏کرده‏ها و دانشجویان و نسل دانشگاهی داشته باشد ـ بر اساس مذهب ـ دیگر مثل امروز این‏چنین ازدحام نخواهد شد. این‏چنین استقبال نخواهد شد. این‏چنین نخواهد بود که برای یک مجمع دینی، هزاران دانشجو هفت ساعت و هشت ساعت در بدترین شرایط بیاید و به حرف مذهب گوش بدهد. دیگر دغدغه‏ی مذهبی در درونش نخواهد بود. اگر نجنبیم و اگر کاری نکنیم.

چنین وقت‏هایی است که حالتی هست و شرایطی هست و عده‏ای که هیچ‏وقت نمی‏آیند به این‏جور محیط‏ها و این‏جور مجالس و اساساً مستمع عادی این مسائل نیستند، سرشان در زندگی فردی خودشان گرمه یا در مسائل شغلی یا علمی یا هر صنفی، و گاه به گاه و سال به سال چنین شب‏هایی می‏آیند، این‏ها هستند که باید این پیام را بیش‏تر از همیشه بشنوند. این پیام را از طرف یک روحانی، یک عالم، یک استاد، یک مرجع… نه! نشنوید. از قول یک معلم بشنوید که مسیر را حس می‏کند با تمام وجودش و می‏بیند که دارد از دست می‏رود و می‏بیند که دیگر بیش‏تر از یک نسل فرصت نیست برای این که کاری بکند.

« دریافت متن کامل کتاب: »

http://nimeharf.com/books/Perovane-Ali-va-RanjHayeshan.pdf