تو و خداوند، نه تو و مردم

مردم اغلب بی انصاف ٬بی منطق و خود محورند٬ولی آنان را ببخش .

اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند ٬ولی مهربان باش .

اگر موفق باشی دوستان دروغین ودشمنان حقیقی خواهی یافت٬ولی موفق باش.

اگر شریف ودرستکار باشی فریبت می دهند ٬ولی شریف و درستکار باش .

آنچه را در طول سالیان سال بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند ٬ولی سازنده باش .

اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می کنند ٬ولی شادمان باش .

نیکی های درونت را فراموش می کنند ٬ولی نیکوکار باش .

بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد.

ودر نهایت می بینی هر آنچه هست همواره میان تو و خداوند است نه میان تو و مردم.

شریعتی

وقتی که عوام فریبان باهر وسیله ای که در اختیار دارند عقل وشعور ملل را رافلج می کنند در طول تاریخ آزادی وآزادگی را نه به واسطه قدرت وتوانایی خود بلکه به خاطر عدم شناخت جوامع وپیروی انها از احساسهای پوچ همچنان این روند ادامه دارد وافکار بلندی چون دکتر علی شریعتی ذبح می شود وهیچ خود اگاهی به وجود نمی اید ایا گفتن ونوشتن سودی هم دارد؟